‘İş Çevrelerinin’ Siyasete İlgisi Artıyormuş

Dün esas olarak halk sınıflarını etkileyen iki toplumsal krizin kesişmeye başladığına işaret etmiştim. Bugün, madalyonun öbür yüzüne, The Atlantic dergisinin mayıs sayısında yayımlanan kapsamlı bir denemeden (Chrystia Freeland, The disintegration of the World) yararlanarak, iş çevrelerinin kaygılarına değineceğim. 

Yararlandığım denemenin ana teması şöyle: Yakın zaman kadar siyasi konularla ilgilenmeyen iş çevreleri bu tutumlarını değiştiriyorlar. McKinsey Araştırma’nın Genel Müdürü Dominic Barton, “ ‘Kapitalizm nasıl işler, adaletli midir? Demokrasi iyi midir?’ gibi genelde Occupy Wall Street gibi muhalefet hareketlerinin gündemini meşgul eden sorular şimdi iş çevrelerinin seçkinleri arasında dolaşıyor” diyor.

(...)

Yazının devamını okumak için tıklayınız 

Bir Büyük Trajediye Doğru

Neoliberal “Birlik” projesi Avrupa’yı, emperyalist müdahaleler Afrika ve Ortadoğu’yu adeta yangın yerine çevirdi. Bu yangınlar tek bir büyük trajedi oluşturacak biçimde kesişiyor. 

Siyaseti bırak paraları ver...
Neoliberal “Birlik” projesinin hakikatini gösteren tipik örnek Yunanistan krizi.
(...)

Yazının devamını okumak için "tık"layınız 

Bu Kez İklim Çok Farklı - II

Dün, AKP’nin bu genel seçimlere, daha önce yaşamadığı bir iklimde girdiğine dikkat çekmiş, “Seçim sonrası olası gelişmelerden gerçekten korkuyorum!” diyerek bitirmiştim.  AKP bu seçimlerde beklediğinden kötü bir sonuç alırsa bunu nasıl karşılayacak bilemiyorum. Ancak, AKP, seçimlerde istediklerini yapmasına olanak verecek bir sonuç alırsa, seçim öncesi yaşadığı belirsizliğin, gerginliğin, korkunun etkisiyle, “restorasyon projesini” adeta intikam alırcasına hızlandıracaktır diye düşünüyorum.

Allah’ın ‘inayeti’ olarak iktidar
AKP liderliğinde iktidara gelen siyasal İslam kendince, yüz yıl sonra ele geçirdiği bu fırsatı, “parantezi kapamak”, Osmanlı dünyasını restore etmek, Türkiye’nin düşünsel (simgesel) dünyasını, her zaman iktidarda kalmasına olanak verecek insanları yetiştirmek için kullanmak istiyor. 

Yazının tamamını okumak için "tık" layınız 

Bu Kez İklim Çok Farklı

AKP ilk kez genel seçimlere böyle bir iklimde giriyor. Bunu düşünürken, 2003 yılında temelleri Erdoğan tarafından atılan Keçiören “Cumhuriyet Kulesi”ne ilişkin haberler gözüme takıldı. Bugüne kadar yapımında 27 milyon lira ziyan edilmiş, milyonlarca liraya ulaşan bir maliyetle yıkılacakmış. Ne kadar uygun bir metafor... 

Yazının devamını kumak için "tık"layınız 

Mali Sermayenin Kıskacında…

“Büyük durgunluk” devam ederken, geçen hafta borsa indeksleri rekor düzeylerde dolaşıyordu. Mali krizin ardından yerleşen “büyük durgunluk”, mali sermayenin gereksinimlerine öncelik veren neoliberal modelin artık işlemediğini, büyüme değil daralma getirdiğini ortaya koydu. Mali piyasaların baskısı, “şantajı” yeni bir model arayışlarını bloke ediyor.

Pazartesi yazımda, bu soruna Yunanistan’ın krizi bağlamında değinmiştim. Şimdi bakış açımı, geçen hafta yayımlanan IMF raporu, OECD açıklamaları, Yükselen Piyasaların Ekonomilerine (YPE) ilişkin yeni bulguların ışığında genişletmeye çalışacağım.

(...)

Yazının devamını okumak için tıklayınız 

SYRİZA’nın Sınırları

SYRİZA hükümetinin, troyka (IMF, Avrupa Merkez Bankası, Avrupa Komisyonu), aslında Almanya ile, parlamentoda “Borçların kaynaklarını araştırma komisyonu” kurmak, Rusya ziyareti, Rusya’ya yönelik AB yaptırımlarına karşı çıkmak, IMF’ye 450 milyon Avro (“kaynağı belirsiz” -The Independent 10/04) ödemek gibi yaratıcı pazarlık taktiklerini izlemek ilginç. Ancak, insan “Sonu nereye varacak?” diye düşünmeden edemiyor.

Prof. Neville Morley bu taktikleri, Tükidides’in “Pelepones Savaşları” yapıtındaki küçük Melos adasının Atina ile yaptığı umutsuz pazarlığa benzetiyor. Melos, emperyalizm paradigması içinde hareket eden Atina’yı asla ikna edemiyor. Bu güçlü ama kötümser bir analoji. Benim aklıma, Leonard Cohen’in şarkısındaki “Like a worm on a hook” (bir olta iğnesinin ucundaki kurt gibi) sözleri geldi, iyimser bir analoji olarak... 

Yazının devamını okumak için tıklayınız